Başında dönemin finalini yapmış bir Trabzonspor’a karşı kendi final maçına çıkan Kayserispor vardı dün alanda. 2 büyük devirip yarı finale gelen Hikmet Karaman için birinci maçın tersine en büyük avantaj şampiyonun ceketini asmış olmasıydı.
Şampiyonluğun alındığı Antalyaspor maçının basın toplantısında kalan 2 kupayı sormuştum Abdullah Avcı’ya… Şöyle karşılık vermişti; ”Bir Karadenizli olarak her vakit bir fazlasını isteriz. Önümüzde ne varsa hepsine talibiz.”
Lakin büyük vazifenin tamamlanması ve tüm hafta kutlama moduna geçilmesi Trabzonspor’un ikincil maksadı ıskalamasına neden oldu.
Kayserispor’un maksada olan ilgisi çok çok daha fazlaydı. Buna karşın 82’de Bakasetas’ın attığı gol ‘kötüyü finale götürdü’ sanıldı ancak döneceği gün üzere aşikardı. Trabzonspor savunma oyununu berbat oynuyordu. Rakibin sağ kanat akınları dakikalarca izlendi. Üstüne bir de Yusuf Erdoğan ve Serkan Asan’ın art geriye yaptığı 2 ferdi yanılgı eklenince Kayserispor fişi çekti. Uzatmada gelen penaltı ve akabinde 90+6’da Emrah Başsan’ın bahtın da yardımıyla attığı gol finali hak eden tarafa verdi.
HÜRMET ÇERÇEVESİNİN DIŞINA ÇIKMAK
Amaç açısından maçın gerginliği kabul edilebilir lakin tribünlerin 90 dakika boyunca yaptıkları abartıya kaçınca muvaffakiyetin üstüne gölge düşürüyor. Türkiye’de çabucak her statta olan şeyler. Alana yabancı unsur atma işini maalesef bir türlü çözemedik. Lakin kentine şampiyon olarak gelmiş bir gruba, bunu yapacağın hiçbir neden yokken onca şeyi fırlatmak hiç yakışmadı. Kayseri kentine bir final oynamak elbette yakışır ancak hürmet çerçevesinin çok dışına çıktılar.
REAKSİYONLARIN DOZU AYARLANAMIYOR
İkili kupa maksadının kaçması elbette can sıkıcı. Fakat keder halinde verilen yansıların dozunu güzel ayarlayamıyor Trabzonspor taraftarı. Halbuki sevinç halinde ayarlayabilmişti! Hafta sonu yıllar yılı hasretini duyduğun şampiyonluk kupasını havaya kaldıracak hocaya fatura kesilmez. Topluluk kimi şeyleri çabuk yıpratma konusunda gelenekçi fakat kupanın en büyüğünü getiren Abdullah Avcı tarihteki yerini çoktan aldı.
Ümit Genç
