İstanbul’daki Hava Kirliliği Çalışmaları ve Sonuçları
İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Mühendislik Fakültesi Çevre Mühendisliği Bölümü’nden Prof. Dr. Ülkü Alver Şahin, son yıllarda yapılan araştırmalara göre İstanbul’daki hava kirliliğinin ana kaynağının trafik olduğunu belirtti. Ancak hava kirliliğinin bölgesel olarak değişkenlik gösterdiğini ve endüstri bölgelerine yakın alanlardaki endüstriyel faaliyetlerin de önemli bir etkisinin olduğunu söyledi.
Şahin, İstanbul genelinde sürekli izleme yapılan 38 ayrı hava kalitesi ölçüm istasyonu bulunduğunu ve bu istasyonlarda hava kirletici parametrelerin anlık olarak izlendiğini ifade etti. En kritik parametreler olarak azot oksitler, 10 mikron altı partikül madde (PM10) ve 2,5 mikron altı ince partikül madde (PM2.5) öne çıktı.
2015-2021 yılları arasında yapılan çalışmalar neticesinde, İstanbul genelinde ozon ve karbonmonoksit dışındaki tüm kirletici parametrelerinin yıllık ortalamada azaldığı görüldü. Buna rağmen hava kirliliği sorununun devam ettiğini belirten Şahin, bu konuda dikkat çekici tespitlerde bulundu.
İstanbul’u 4 bölgeye ayırarak 2015-2023 yılları arasındaki kirlilik trendlerini incelediklerini belirten Şahin, yaptıkları araştırmalar sonucunda şu sonuçlara ulaştıklarını belirtti:
- Avcılar-Beylikdüzü bölgesinde azot dioksit seviyelerinin yaz aylarında arttığı gözlendi.
- Aksaray-Beyazıt bölgesinde en yüksek azot dioksit seviyeleri tespit edildi.
- PM10 konsantrasyonları ise Avcılar-Beylikdüzü, Sultangazi ve çevresinde yüksek düzeyde ölçüldü.
Şahin’e göre, Avrupa Yakası’nda hava kirliliği sorunu daha belirgin olarak karşımıza çıkıyor. Kentleşmenin yoğun olduğu alanlarda hava kirliliğinin daha fazla olduğunu söyleyen Şahin, Avrupa kıtasının Asya’ya göre biraz daha fazla hava kirliliği sorunu yaşadığını vurguladı.
Görüldüğü üzere, İstanbul’daki hava kirliliğinin belirlenmesi ve çözüm yollarının araştırılması hala önemini koruyor. Yapılan bu tür çalışmaların sonuçları, şehir planlamasından trafik düzenlemelerine kadar birçok alanda önemli ipuçları sunmaktadır.
